Istnieje wiele wątpliwości co do faktu istnienia boga o imieniu Chors. Niedostatek przekazu w piśmie i artefaktach archeologicznych daje rękojmię dla wielu naukowców, do podawania w wątpliwość autentyczności bóstwa. Kwestionowana jest nie tylko historyczność. Niewiele wiemy o zakresie jego kompetencji i atrybutach.
Według nieocenionej kronice początków Rusi Kijowskiej, „Powieści lat minionych” (polskie tłumaczenie), Chors był to bóg, którego pamięć kultywował kijowski władyka Włodzimierz. Kult był solidnie osadzony w tradycji i atencja wyznawców objawiała się gromadnymi spotkaniami wokół posągów fundowanych przez władcę.
Sfera źródeł znaczenia jest satelitą słów rejonu kultur wyrosłych na nizinach Babilonu i tekstów pisanych w sanskrycie. Perskie xwar oznacza nimb lub blask, ale i słońce. Ogień w sanskrycie brzmi jak hara. Oba znaczenia wskazują na solarną naturę idola i może być powodem odniesień do Dadźboga-Swarożyca.
Być może z powodu braku postaci odpowiedzialnej za nocne ciało niebieskie, powstała hipoteza, iż Chorsowi powinna przypaść ta funkcja. Powody są co najmniej dwa. Po pierwsze w całej słowiańszczyźnie księżyc jest rodzaju męskiego. Po drugie było w użyciu słowo starosłowiańskie krstь, co znaczy wycharsły, wynędzniały. Łatwo wywieść podobieństwo do malejącego, po pełni, satelity Ziemi.
W „Słowie o wyprawie Igora” jednego z bohaterów nazywa się wilkiem, który „wielkiemu Chorsowi drogę przebiegł”. Wilk lub Wilkołak oraz przebieganie drogi, w tym kontekście związane jest ze zdarzeniami nocnymi, stąd nasuwa się powiązanie imienia boga z nocą.
Miano Chorsa wiąże się ze słowiańszczyzną, również poprzez zaistnienie rdzenia słowotwórczego w wielu nazwach miejscowych.
Widać go, także w serbskich imionach i nazwiskach. Oraz w ukraińskiej nazwie potrawy rytualnej, która brzmi korża.
Atrybutem zwierzęcym bóstwa nocy był wilk, którym, w przedstawieniach bywał w połowie. Ludzie wierzyli, że niknący co noc księżyc pożerają Wilkołaki, a gdy znika z nieba całkowicie, zatopiony jest w wodzie. Stąd też w pod opieką boga nocy znajdowały się demony wody i zmroku.
